صد ساله رهی را به شبی مرد شدن ها
افتادن و برخاستن و گوشه گرفتن
پاییز شدن ، سخت سدن ، سرد شدن ها
در خلوت تنهایی خود تلخ نشستن
از جمع رفیقانه ی خود طرد شدن ها
محروم شدن از نفس صبح دل انگیز
با هجمه ی اندوه هماورد شدن ها
گل بودن و در رخوت پاییز نشستن
هر لحظه و هر ثانیه ای زرد شدن ها
بهتر که در این بادیه مکر و تحیر
هم کاسه و پیمانه ی نامرد شدن ها
اسماعیل پاده بان (ناطق)...برچسب : نویسنده : fahim77 بازدید : 133